«Ο Γκυγιώμ ήταν τετραπλός πράκτορας δίπλα στον Βίλλυ Μπράντ, που του στοίχισε την πτώση του. Ο Γκυγιώμ φυλακίστηκε και ανταλλάχτηκε με την Ανατολική Γερμανία. Σήμερα είναι μέτοχος πολλών εταιριών, από τις οποίες μία βρίσκεται στην Ελλάδα και ασχολείται με τηλέφωνα κ.λ.π.
Ο Βολφ διηγείται ότι τον Μάιο του 1990 τον επισκέφτηκαν στην ντάτσα του στο Βερολίνο ο πρώην διευθυντής του FBI και της CIA, Γουίλιαμ Γουέμπστερ, και ο υποδιευθυντής αντικατασκοπείας της CIA Γκάρντνερ Χαδαγουέι. Του πρότειναν επταψήφιο αριθμό ως μισθό, νέα ταυτότητα και σπίτι στην Καλιφόρνια. Αρνήθηκε.
ΣΤΑΘΗΣ-
Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι «μια συμφωνία αντιιμπεριαλιστική» είπε η κυρία Σία Αναγνωστοπούλου στη Βουλή κι έκαψε τον εγκέφαλο εκείνων που εξ όσων την άκουγαν διαθέτουν τέτοιο εργαλείο. «Οι Σκοπιανοί χρειάσθηκαν τέσσερις μήνες για να ετοιμάσουν αυτό το έκτρωμα, εμείς το ξεπετάμε σε τρεις μέρες – γιατί τέτοια ταχύτητα;» ρωτήθηκε ο κ. Βίτσας και απάντησε: πού την είδατε την ταχύτητα; Είναι προφανές ότι η επιστράτευση του παραλογισμού είναι προϋπόθεση στις πράξεις αυτής της κυβέρνησης.
Όπως και της λαθροχειρίας (ο Τσίπρας για τη στάση Αβέρωφ), της διαστρέβλωσης (ο Τσίπρας για τη στάση των κομμουνιστών στο παρελθόν) κι άλλα τέτοια κουτοπόνηρα. Ως και τον Λένιν (!) επικαλέσθηκε το ανδρείκελο των Αμερικανών (ο Τσίπρας) προκειμένου να χλευάσει όσα σκυλεύει.
Καλά έλεγε ο Χίτλερ στον Γκαίμπελς: «όσο πιο τερατώδες είναι ένα ψέμα, τόσο πιο εύκολα γίνεται πιστευτό». Η Συμφωνία των Πρεσπών βασίζεται σε ένα ιστορικό τίποτα (το Μακεδονικό έθνος) και οτιδήποτε τέτοιο γεννά τέρατα (όπως προσπάθησε και το Σχέδιο Ανάν), τέρατα του «σωλήνα». Που θα τα βρούμε μπροστά μας.
Με τα Μνημόνια η Ελλάδα έχασε πόλεμο σε καιρό ειρήνης. Μάλιστα απώλεσε τόσο μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ που ούτε σε καιρό πολέμου άλλες χώρες έχασαν. Τώρα οι πολιτικοί των Μνημονίων, τα τσιράκια των Αμερικανών και των Γερμανών, υποθηκεύουν σε κινδύνους, εγγύς και απώτερους, την εθνική ακεραιότητα της χώρας.
Παραδεχθήκαμε ότι ένα έθνος που έως το 1921 δεν υπήρχε, ότι ένα μόρφωμα που αργότερα, το 1944, επινόησε ο Τίτο, ώστε να μην υπάρχει μέσα στη Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία βουλγαρόφρων, βουλγαρίζον και βουλγαρόφιλο κρατίδιο, είναι σήμερα μια οντότητα που θα μπορεί, αν το θέλει η ίδια ή τα αφεντικά της, να θέτει ζητήματα… Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα!
Ακόμα και όταν στα Βαλκάνια εκδηλώθηκαν οι εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες (αυτοί που αιδημόνως οι εθνομηδενιστές αποκαλούν «έκρηξη των εθνικισμών»!!!) πολλοί λαοί καταγράφηκαν Βούλγαροι, Έλληνες, Ρουμάνοι, Σέρβοι κι άλλοι – Μακεδόνες όχι! Διότι δεν υπήρχαν. Το VMRO τότε, που έφθανε υπό μορφήν σκόρπιων θυλάκων ώς την Ανδριανούπολη, εξέφραζε Βουλγαρόφιλους που μιλούσαν πρωτοβουλγαρικά. Μια γλώσσα που μιλούσαν επίσης και άνθρωποι με ελληνική συνείδηση όπως κάποιοι απ’ τους καπεταναίους του Μακεδονικού Αγώνα – αυτούς που σήμερα λοιδορούν ως «Μακεδονομάχους» τα σκύβαλα. Τα σκύβαλα.
***
Η ημέρα είναι αποφράς. Πήγαμε στο Ματζικέρτ, αυτομόλησαν οι Τούρκοι μισθοφόροι και πάθαμε νίλα. Της οποίας τη σημασία οι Ρωμιορωμαίοι δεν αντελήφθησαν αμέσως. Ήταν ακόμα αρκετά ισχυροί για να δώσουν σημασία στους νομάδες, «θα το διευθετούσαν το θέμα». Όμως έτσι οι Σελτζούκοι ρίζωσαν στην Ανατολία. Και περίπου 100 χρόνια αργότερα αλάλιασαν τους Ρωμιούς στο Μυριοκέφαλο, αυτήν τη φορά οριστικώς και αμετακλήτως.
Στο «διά ταύτα»: αυτό που πάθαμε, ας μη πιστεύουμε σε βυζαντινή υπεροψία ότι «θα το διευθετήσουμε εν ευθέτω χρόνω», αντιθέτως πρέπει να αρχίσουμε ανειρήνευτο αγώνα εναντίον του από τώρα.
Μπορεί να λένε κάποιοι ότι οι συνθήκες δεν αναθεωρούνται (σοφιστεία πίσω απ’ την οποίαν θα προσπαθήσει να κρυφτεί και ο κ. Μητσοτάκης), όμως αν ήταν έτσι, μάλλον ισχύει ακόμα η Συνθήκη του Κιουτσούκ – Καϊναρτζή, η Συνθήκη των Βερσαλλιών (δεν ξέρω για τη Συνθήκη της Βεστφαλίας) – αν και αυτή η τελευταία πρέπει να ισχύει ακόμα, αλλιώς δεν εξηγείται τέτοια διασπορά προτεσταντόψυχων στην Ελλάδα.
Οι συνθήκες αναθεωρούνται και ντε φάκτο (όπως κάνει τώρα η Τουρκία στην Άνω Μεσοποταμία με τη Συνθήκη της Λωζάνης) και ντε γιούρε όπως η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, όταν η διαμόρφωση διαφορετικού συσχετισμού ισχύος την έστειλε στα θυμαράκια.
Οι συνθήκες αποτυπώνουν συσχετισμούς ισχύος. Η Ελλάδα εν σχέσει με το Σκοπιανό ευρίσκετο (παρ’ ότι Προτεκτοράτο) σε θέση ισχύος, διότι την πρεμούρα για την είσοδο της FYROM στο ΝΑΤΟ την είχαν οι Αμερικανοί. Αυτό η κυβέρνηση Τσίπρα και λοιπών ρεταλίων δεν το εκμεταλλεύθηκε. Αντιθέτως έντρομη – «είναι τώρα ώρες να τα βάνουμε με ταις λεγεώνες;» – έσπευσε τοις κείνων ρήμασι (των Αμερικανών) πειθόμενη να προσκυνήσει και να παραδώσει.
Κι έχουμε και κείνο το θρασίμι, τον ρίψασπιν της ψήφου τον Δανέλλη, να αναφέρεται ξεδιάντροπα στο «πλην Λακεδαιμονίων». Ο Αλέξανδρος θα του έσπαγε το κεφάλι (ήταν και οινόφλυξ ο θηρίος), οι δε Λακεδαιμόνιοι θα κατούραγαν όπου πάταγε. Αιδώς πια, γελοίοι.
Η Συνθήκη αυτή θα αναθεωρηθεί, διότι κινείται εκτός ιστορικού πλαισίου. Θα αναθεωρηθεί, είτε υπέρ μας, είτε εναντίον μας. Η μια ή άλλη εκδοχή θα είναι αποτέλεσμα συσχετισμού ισχύος – όπως πάντα.
Και με κυβερνήσεις τύπου Σημίτη – Τσίπρα – Μητσοτάκη η Ελλάδα ουδέποτε θα είναι ισχυρή…
https://economist.gr
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
Ο Βολφ διηγείται ότι τον Μάιο του 1990 τον επισκέφτηκαν στην ντάτσα του στο Βερολίνο ο πρώην διευθυντής του FBI και της CIA, Γουίλιαμ Γουέμπστερ, και ο υποδιευθυντής αντικατασκοπείας της CIA Γκάρντνερ Χαδαγουέι. Του πρότειναν επταψήφιο αριθμό ως μισθό, νέα ταυτότητα και σπίτι στην Καλιφόρνια. Αρνήθηκε.
Έφυγε ο μύθος των κατασκόπων-https://www.kathimerini.gr
Παράξενη ημέρα διάλεξε για να εγκαταλείψει τα εγκόσμια ο Μάρκους Βολφ, ο οποίος άφησε ανεξίτηλη σφραγίδα στην ιστορία των κατασκόπων του Ψυχρού Πολέμου, αλλά και στους πολίτες της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, ως αρχηγός του Τομέα Εξωτερικών Υποθέσεων - Αντικατασκοπείας της Stasi. Ο «άνθρωπος χωρίς πρόσωπο», φυσιογνωμικά άγνωστος στη δυτική αντικατασκοπεία μέχρι το 1978, πέθανε ήρεμος στο κρεβάτι του χθες τα ξημερώματα, καθώς το Βερολίνο ετοιμαζόταν να γιορτάσει τα 17 χρόνια από την πτώση του Τείχους, που αυτός και οι 4.000 πράκτορές του διαπερνούσαν «αόρατοι» στις δυτικογερμανικές μυστικές υπηρεσίες.
Μυστηριώδης ζωή
Γιος του Φρίντριχ Βολφ, γιατρού, συγγραφέα και κομμουνιστή, ο Μάρκους, που ενέπνευσε στον Τζον Λε Καρέ το μυθιστόρημα «Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο», γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου του 1923 στο Χέχινγκεν, στη νότια Γερμανία. Η οικογένεια, εβραϊκής καταγωγής, μετανάστευσε το 1933 στη Γαλλία για να γλιτώσει από τους ναζί. Ενα χρόνο αργότερα μετοίκησαν στην ΕΣΣΔ. Προτού εμβαπτισθεί στα νάματα της κομμουνιστικής διαφώτισης και παιδείας σε σχολή της Κομιντέρν στην Μπασκίρια, ο Βολφ σπούδασε αεροναυπηγική στη Μόσχα.
Εκεί εργάστηκε στο ραδιοφωνικό σταθμό του Γερμανικού Λαού (1943 - 1945), προτού επιστρέψει στη Γερμανία μαζί με τον Βάλτερ Ούλμπριχτ, τον μετέπειτα ηγέτη της ΛΔΓ. Κάλυψε επί διετία τη δίκη της Νυρεμβέργης για λογαριασμό του σταθμού, υπηρέτησε ως σύμβουλος στην πρεσβεία της ΛΔΓ στη Μόσχα, και το 1951 εντάχθηκε στον Τομέα Εξωτερικών Υποθέσεων, τον οποίο διήυθυνε από το 1952 μέχρι το 1987 που αποσύρθηκε για «προσωπικούς λόγους».
Από το 1956 μέχρι την πτώση του Τείχους, στις 9 Νοεμβρίου του 1989, ήταν στενός συνεργάτης του μισητού αρχηγού της Stasi Εριχ Μίλκε. Μαζί έστησαν το αχανές δίκτυο πληροφοριοδοτών της υπηρεσίας, φυτώριο πρακτόρων από όπου ξεπήδησαν σαγηνευτικοί εραστές και ακαταμάχητες γόησσες που «φυτεύονταν» στη Δυτική Γερμανία. Στο βιβλίο του «Απομνημονεύματα ενός αρχικατάσκοπου ή άνθρωπος χωρίς πρόσωπο», ο Βολφ θυμάται ότι το «πρώτο του παιδί», ο «Φέλιξ» πέρασε το 1952 το Σιδηρούν Παραπέτασμα και ως πλασιέ καλλυντικών γνωρίστηκε στη στάση του λεωφορείου στη Βόννη με τη γραμματέα του καγκελαρίου Αντενάουερ. Ο δεσμός κράτησε αρκετά, μέχρι που ο πλασιέ έφυγε ξαφνικά όταν οι ομοσπονδιακές μυστικές υπηρεσίες τον πήραν είδηση.
«Αριστούργημά» του Βολφ -ή και «Μίσα», όπως τον φώναζαν οι Ρώσοι- θεωρείται η «υπόθεση Γκίντερ Γκιγιόμ». Ο Γκιγιόμ κατόρθωσε να διεισδύσει στο στενό περιβάλλον του Βίλι Μπραντ και να γίνει σύμβουλός του. Οταν το 1974 η κρυφή του ιδιότητα αποκαλύφθηκε, η πτώση του καγκελαρίου ήταν εκκωφαντική. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Βολφ φωτογραφήθηκε στη διάρκεια επίσκεψης στη Σουηδία. Ο Ανατολικογερμανός φυγάς, Βέρνερ Στίλερ, είδε δημοσιευμένη τη φωτογραφία και ειδοποίησε τη δυτικογερμανική αντικατασκοπεία. Τότε ο κατάσκοπος απέκτησε πρόσωπο.
Οταν εμφανίστηκε ο Γκορμπατσόφ, ο Βολφ υποστήριξε τους μεταρρυθμιστές της Αν. Γερμανίας. Λίγο πριν από την πτώση του Τείχους καταχειροκροτήθηκε σε μεγάλη συγκέντρωση στο ανατολικό Βερολίνο, όταν κατήγγειλε τις αρχές ασφαλείας για βία εις βάρος των διαδηλωτών. Το 1990 διέφυγε ως συνταγματάρχης του Ερυθρού Στρατού στη Μόσχα, έπειτα ζήτησε πολιτικό άσυλο στην Αυστρία, παραδόθηκε στις γερμανικές αρχές σε φυλάκιο της Βαυαρίας. Το 1993 καταδικάστηκε σε έξι χρόνια κάθειρξη για προδοσία, αλλά κέρδισε την έφεση το 1995. Το 1997 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια με αναστολή για εγκλήματα εις βάρος «αβοήθητων ανθρώπων».
Ο Βολφ διηγείται ότι τον Μάιο του 1990 τον επισκέφτηκαν στην ντάτσα του στο Βερολίνο ο πρώην διευθυντής του FBI και της CIA, Γουίλιαμ Γουέμπστερ, και ο υποδιευθυντής αντικατασκοπείας της CIA Γκάρντνερ Χαδαγουέι. Του πρότειναν επταψήφιο αριθμό ως μισθό, νέα ταυτότητα και σπίτι στην Καλιφόρνια. Αρνήθηκε. Δεν ήθελε να προδώσει τους συνεργάτες του.
Ο ιδιαίτερα κομψός «Πολ Νιούμαν της κατασκοπείας», που κόμπαζε ότι τελειοποίησε το σεξ ως όπλο των κατασκόπων, πήρε στον τάφο τα μυστικά του, αφήνοντας την πικρή ανάμνηση κάποιου που υπηρέτησε ένα από τα πιο απάνθρωπα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού. Το πραγματικό του πρόσωπο ίσως να μη γίνει ποτέ γνωστό.
ΣΤΑΘΗΣ-
Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι «μια συμφωνία αντιιμπεριαλιστική» είπε η κυρία Σία Αναγνωστοπούλου στη Βουλή κι έκαψε τον εγκέφαλο εκείνων που εξ όσων την άκουγαν διαθέτουν τέτοιο εργαλείο. «Οι Σκοπιανοί χρειάσθηκαν τέσσερις μήνες για να ετοιμάσουν αυτό το έκτρωμα, εμείς το ξεπετάμε σε τρεις μέρες – γιατί τέτοια ταχύτητα;» ρωτήθηκε ο κ. Βίτσας και απάντησε: πού την είδατε την ταχύτητα; Είναι προφανές ότι η επιστράτευση του παραλογισμού είναι προϋπόθεση στις πράξεις αυτής της κυβέρνησης.
Όπως και της λαθροχειρίας (ο Τσίπρας για τη στάση Αβέρωφ), της διαστρέβλωσης (ο Τσίπρας για τη στάση των κομμουνιστών στο παρελθόν) κι άλλα τέτοια κουτοπόνηρα. Ως και τον Λένιν (!) επικαλέσθηκε το ανδρείκελο των Αμερικανών (ο Τσίπρας) προκειμένου να χλευάσει όσα σκυλεύει.
Καλά έλεγε ο Χίτλερ στον Γκαίμπελς: «όσο πιο τερατώδες είναι ένα ψέμα, τόσο πιο εύκολα γίνεται πιστευτό». Η Συμφωνία των Πρεσπών βασίζεται σε ένα ιστορικό τίποτα (το Μακεδονικό έθνος) και οτιδήποτε τέτοιο γεννά τέρατα (όπως προσπάθησε και το Σχέδιο Ανάν), τέρατα του «σωλήνα». Που θα τα βρούμε μπροστά μας.
Με τα Μνημόνια η Ελλάδα έχασε πόλεμο σε καιρό ειρήνης. Μάλιστα απώλεσε τόσο μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ που ούτε σε καιρό πολέμου άλλες χώρες έχασαν. Τώρα οι πολιτικοί των Μνημονίων, τα τσιράκια των Αμερικανών και των Γερμανών, υποθηκεύουν σε κινδύνους, εγγύς και απώτερους, την εθνική ακεραιότητα της χώρας.
Παραδεχθήκαμε ότι ένα έθνος που έως το 1921 δεν υπήρχε, ότι ένα μόρφωμα που αργότερα, το 1944, επινόησε ο Τίτο, ώστε να μην υπάρχει μέσα στη Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία βουλγαρόφρων, βουλγαρίζον και βουλγαρόφιλο κρατίδιο, είναι σήμερα μια οντότητα που θα μπορεί, αν το θέλει η ίδια ή τα αφεντικά της, να θέτει ζητήματα… Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα!
Ακόμα και όταν στα Βαλκάνια εκδηλώθηκαν οι εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες (αυτοί που αιδημόνως οι εθνομηδενιστές αποκαλούν «έκρηξη των εθνικισμών»!!!) πολλοί λαοί καταγράφηκαν Βούλγαροι, Έλληνες, Ρουμάνοι, Σέρβοι κι άλλοι – Μακεδόνες όχι! Διότι δεν υπήρχαν. Το VMRO τότε, που έφθανε υπό μορφήν σκόρπιων θυλάκων ώς την Ανδριανούπολη, εξέφραζε Βουλγαρόφιλους που μιλούσαν πρωτοβουλγαρικά. Μια γλώσσα που μιλούσαν επίσης και άνθρωποι με ελληνική συνείδηση όπως κάποιοι απ’ τους καπεταναίους του Μακεδονικού Αγώνα – αυτούς που σήμερα λοιδορούν ως «Μακεδονομάχους» τα σκύβαλα. Τα σκύβαλα.
***
Η ημέρα είναι αποφράς. Πήγαμε στο Ματζικέρτ, αυτομόλησαν οι Τούρκοι μισθοφόροι και πάθαμε νίλα. Της οποίας τη σημασία οι Ρωμιορωμαίοι δεν αντελήφθησαν αμέσως. Ήταν ακόμα αρκετά ισχυροί για να δώσουν σημασία στους νομάδες, «θα το διευθετούσαν το θέμα». Όμως έτσι οι Σελτζούκοι ρίζωσαν στην Ανατολία. Και περίπου 100 χρόνια αργότερα αλάλιασαν τους Ρωμιούς στο Μυριοκέφαλο, αυτήν τη φορά οριστικώς και αμετακλήτως.
Στο «διά ταύτα»: αυτό που πάθαμε, ας μη πιστεύουμε σε βυζαντινή υπεροψία ότι «θα το διευθετήσουμε εν ευθέτω χρόνω», αντιθέτως πρέπει να αρχίσουμε ανειρήνευτο αγώνα εναντίον του από τώρα.
Μπορεί να λένε κάποιοι ότι οι συνθήκες δεν αναθεωρούνται (σοφιστεία πίσω απ’ την οποίαν θα προσπαθήσει να κρυφτεί και ο κ. Μητσοτάκης), όμως αν ήταν έτσι, μάλλον ισχύει ακόμα η Συνθήκη του Κιουτσούκ – Καϊναρτζή, η Συνθήκη των Βερσαλλιών (δεν ξέρω για τη Συνθήκη της Βεστφαλίας) – αν και αυτή η τελευταία πρέπει να ισχύει ακόμα, αλλιώς δεν εξηγείται τέτοια διασπορά προτεσταντόψυχων στην Ελλάδα.
Οι συνθήκες αναθεωρούνται και ντε φάκτο (όπως κάνει τώρα η Τουρκία στην Άνω Μεσοποταμία με τη Συνθήκη της Λωζάνης) και ντε γιούρε όπως η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, όταν η διαμόρφωση διαφορετικού συσχετισμού ισχύος την έστειλε στα θυμαράκια.
Οι συνθήκες αποτυπώνουν συσχετισμούς ισχύος. Η Ελλάδα εν σχέσει με το Σκοπιανό ευρίσκετο (παρ’ ότι Προτεκτοράτο) σε θέση ισχύος, διότι την πρεμούρα για την είσοδο της FYROM στο ΝΑΤΟ την είχαν οι Αμερικανοί. Αυτό η κυβέρνηση Τσίπρα και λοιπών ρεταλίων δεν το εκμεταλλεύθηκε. Αντιθέτως έντρομη – «είναι τώρα ώρες να τα βάνουμε με ταις λεγεώνες;» – έσπευσε τοις κείνων ρήμασι (των Αμερικανών) πειθόμενη να προσκυνήσει και να παραδώσει.
Κι έχουμε και κείνο το θρασίμι, τον ρίψασπιν της ψήφου τον Δανέλλη, να αναφέρεται ξεδιάντροπα στο «πλην Λακεδαιμονίων». Ο Αλέξανδρος θα του έσπαγε το κεφάλι (ήταν και οινόφλυξ ο θηρίος), οι δε Λακεδαιμόνιοι θα κατούραγαν όπου πάταγε. Αιδώς πια, γελοίοι.
Η Συνθήκη αυτή θα αναθεωρηθεί, διότι κινείται εκτός ιστορικού πλαισίου. Θα αναθεωρηθεί, είτε υπέρ μας, είτε εναντίον μας. Η μια ή άλλη εκδοχή θα είναι αποτέλεσμα συσχετισμού ισχύος – όπως πάντα.
Και με κυβερνήσεις τύπου Σημίτη – Τσίπρα – Μητσοτάκη η Ελλάδα ουδέποτε θα είναι ισχυρή…
https://economist.gr
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
0 Σχόλια